Pas als je ergens goed over nagedacht hebt moet je aktie ondernemen en eerder niet. Alhoewel? De jongeman vanmorgen in de supermarkt had eigenlijk direct actie moeten ondernemen. Het jonge stel van rond de twintig stond bij het brood en hij stopte een halfje in het blauwe grootgruttersmandje. “Ik neem deze” zei hij “want ik mag kiezen vandaag.” De mondhoeken in het gezicht van zijn vriendin bogen helemaal om richting haar schouders en ze zei: “Vind jij die lekker? Ik wist niet dat jij die lekker vond.” “Erg lekker” zei hij om ten overvloede nog maar eens te herhalen “en ik mag kiezen vandaag.” “Ja jij mag kiezen maar als ik geweten had dat je DIE lekker vond ….” zeurde het teleurgestelde smoel. “Nou ja, dan nemen we toch een andere?” zei hij. “Nee hoor, dat hoeft niet, je hebt het nu al in je mandje en JIJ vindt het toch lekker?” Ze draaide zich om en slenterde met afgezakte en verdrietige schouders richting diepvries. Hij bleef twijfelen bij het broodrek, steeds in haar richting kijkend in de hoop dat ze terug zou komen. Maar dat deed ze niet en ze keek ook niet meer om.
Hij legde het lekkere brood terug in het rek en pakte iets anders. Ik kon mijzelf nog maar net beheersen. Had ik dat niet gedaan dan had ik hem gedwongen om wel twee van zijn favoriete broden in zijn mandje te doen en had ik hem verteld dat dit het begin is van jaaaaaaaren manipulatie en dwingelanderij. Dan had ik hem verteld dat dit waarschijnlijk de laatste keer in de relatie was dat hij nog iets te kiezen had. Dan had ik hem geadviseerd om op zoek te gaan naar een leuke vrolijke meid die het geen bal kan schelen wat voor brood er op tafel komt maar die hem in de supermarkt met een schalkse knipoog in zijn oor fluistert dat hij vooral de slagroom niet moet vergeten.
Maar nee. Weer een leven naar de knoppen en dat alleen omdat ik me zo nodig moet beheersen.