Met drie in de rij? Dan doen wij er een kassa bij. Dat zegt de grootgrutter. Want in de rij staan daar hebben mensen blijkbaar een hekel aan. Dan komen ze niet meer terug en zoeken een andere supermarkt. Bedrijven waar geen alternatief voor is hebben dat hele probleem niet en trekken zich van lange rijen niets aan. Zoals die uitgedunde piepkleine postkantoortjes achterin slecht gesorteerde boekwinkels. Met de regelmaat van de klok staan er lange, lange rijen. De afgelopen weken was het erger dan ooit want het is vakantietijd en dus was er maar één loketmevrouw. Aangezien die loketmevrouw ook nog haar bammetje op moet eten gaat het postkantoortje tussen de middag een uurtje dicht. Gevolg? Slechts 26 nummertjes voor mij in de rij. Ik wil graag postzegels kopen. Veel postzegels van 1 euro, 0,25 cent en 0,78 cent. Terwijl ik om mij heen koekeloer zie ik de man van het slecht gesorteerde boekwinkeltje achter zijn balie met lotto, staatsloten, krasloten, sigaretten, printercassettes en lege CD’s staan. Hij heeft zijn handen op zijn rug en telt de plafondtegels. Ik zeg tegen hem: “Wat zou het toch handig zijn als u ook postzegels in alle soorten en maten zou verkopen.” Hij stopt met tegels tellen, kijkt me aan en zegt: “Neeeeeee mevrouw, daar is geen beginnen aan.”
Dat snap ik best want als het slecht gesorteerde boekwinkeltje het druk krijgt dan komt je nooit te weten hoeveel plafondtegels er boven je hoofd hangen. Gelukkig kan ik met een gerust hart mijn nummertje weggooien en richting supermarkt gaan. Die verkopen namelijk wel postzegels. In alle soorten en maten.