Het probleem van zo’n heerlijke, nog beetje warme en o zo verse zelfgebakken kruidcake is dat het te lekker is en dat ik ervan blijf eten. Daarom bak ik zo’n cake met vulling van (in dit geval) gedroogde pruimen en abrikozen. Dan lust ik het namelijk niet meer en eet ik er niet van.
Waarom bak ik dan zo’n gevulde kruidcake? Voor De Man uiteraard. Ik snij het ding in plakken en de hele week krijgt hij twee plakken per dag mee naar het werk. ’s Morgens uit de vriezer halen en zo in de tas. En ’s middags een heerlijke plak gevulde kruidcake bij de thee.
Deze keer gebruikte ik pruimen en abrikozen. Op de verpakking staat “voorgeweekt” maar daar merk je weinig van. Ze zijn best nog bijterig stevig. En dat houden we ook zo. Alleen maar door de helft snijden en dan zo in het beslag.
Beslag gaat als volgt: 200 gram boter met 175 gram donkerbruine basterdsuiker en 2 kleine eetlepels speculaas- of koekkruiden tot een romige massa kloppen. Vervolgens één voor één vier eieren erbij en dan 200 gram cakemeel erdoor scheppen.
Oven staat op 165 graden en de cakevorm van 25 of 27 cm is goed ingevet. Een kopje pruimen en een kopje abrikozen gaan er op het laatst doorheen en in het midden van de oven mag de cake een uurtje bakken.
Ik zet zo’n cake altijd na een half uur een richeltje lager. Kun je gelijk zien of de bovenkant niet al te bruin wordt.
Je kunt er van alles doorheen scheppen. Tutti Frutti, fijngesneden gember, krenten en rozijnen, gedroogde appeltjes.
Heerlijk! Als ik het maar niet hoef te eten.
“Ik zet zo’n cake altijd na een half uur een richeltje lager.”
Dacht altijd dat dat ter strengste verboden was de oven openen tijdens het bakken van een cake. Verder ben ik al een tijdje trouwe lezer van je blog, erg leuk!