Geen oudejaarsavond was vroeger denkbaar zonder Huzarensla. Sinterklaasavond ook trouwens.
Ergens heb ik een zalig recept voor een ouderwetse Huzarensla. Eigenlijk weet ik het uit mijn hoofd dus zo belangrijk is het niet maar al zoekende kwam ik een dierbaar kookboek tegen. Dierbaar want gekregen van een dierbare. Veel is nog maakbaar maar er staan ook zaken in die wij niet meer kennen en die mij zeer nieuwsgierig maken. Zaken als Dunsel, Kampersteur, Andoren en Arminianen. Groente stond minstens een uur (en dat is nog kort) te koken.
Kortom, dit Kookboek der Rotterdamsche Kookschool uit 1939 is een bron van vermaak. Wat ik vond in dit boek is een recept van een Huzarensla zoals je die zelden meer ziet. Mijn voornemen is om wat vaker bijzondere recepten uit dit boek en andere “vergeten” recepten regelmatig op dit log te smijten want dit mag toch niet verloren gaan.
Onverkort en zonder aanpassingen hier het recept voor een Huzarensla.
300 gram koud kalfsvleesch, 3 hard gekookte eieren, 8 uitjes uit den azijn, 6 augurkjes uit den azijn, 4 koude gekookte aardappelen, 1 gekookte kroot, mayonnaise of olie en azijn naar smaak.
Vleesch, uitjes, augurkjes en kroot apart fijnhakken. De aardappelen met een vork fijnmaken of door den molen malen, de eieren pellen, wit en geel afzonderlijk fijnmaken met een vork of fijnhakken.
Op een schotel afdeelingen maken van vleesch, uitjes, augurkjes, kroot, aardappelen, wit en geel van de eieren, bij wijze van confituurtaart. Elke afdeeling scheiden door een weinig mayonnaise. De schotel garneeren met peterselie of fijngesneden sla.
Vervolgens wordt in een laatste zin op keurige wijze duidelijk gemaakt dat je een stuk sneller bent als je gewoon de hele rotzooi door elkaar mikt met wat olie en azijn erdoor.
Dat het een echt Rotterdamsch kookboek is blijkt wel uit het feit dat hier gesproken wordt van ‘krootjes’. Alleen in de zomer zijn er ‘bietjes’ en in de winter zijn het ‘kroten’.
Heerlijk boek.
Wij kenden thuis ook krootjes. Het dus niet typisch Rotterdams. Ik kom uit Leiden. Krootjes, geen bieten bij mij thuis, het hele jaar door.
dank je cornette. het nieuwe jaar niet zoet hoeven ingaan is al heel wat.
Als Nederlandse amerikaan (ik woon hier al 58 jaar) heb ik jarenlang recepten aan mijn amerikaanse vrouw gegeven uit een tweetal kookboeken in’t engels geschreven door Johanna (vander Zeijst) Bates. Geen woord (of recept) van huzarensla in die twee kookboeken. Ik heb heel lang geleden mijn moeder huzarensla zien maken, maar ik kan me niet herinneren dat er kalfsvlees bij hoorde. Was dat altijd de gewoonte? En geschiedenis gezien, was de huzarensla niet een traditie komende uit de bevrijding van de spanjaarden honderden jaren geleden?