Appeltjes in dikke kaneel-karamelsaus

Sommige mensen zijn bang voor karamel. Voor het maken van karamel dan. Het gaat snel, het is hartstikke heet, het spettert, het kan verbranden, het is moeilijk. Allemaal nonsens. En je schijnt er ook niet in te mogen roeren. Dat intrigeerde mij dus ik dacht, ik ga eens karamel maken en daar fijn in roeren. Nu begrijp ik wat het probleem is als je in karamel roert. Het blijft aan je lepel plakken omdat die kouder is dan de karamel. Een andere reden om niet te roeren heb ik niet kunnen ontdekken.

Eerst alles klaarzetten en als laatste vier harde zure appels schillen en in blokjes snijden.
Twee volle theelepels kaneel. Een theelepel maizena in een kopje aanmaken met een eetlepel water en vier harde zure appels schillen en in grote dobbelstenen snijden. In een pannetje met een dikke bodem doe je een volle eetlepel boter en die laat je even smelten. Dan 150 gram rietsuiker erbij. Dat roeren we fijn door elkaar. Vervolgens strijk je met je roerlepel de boter/suiker gelijkmatig over de bodem van het pannetje en zet je het vuur ietsje hoger.
Je ziet na een paar minuten dat het hier en daar vloeibaar wordt. Op dat moment ga je fijn roeren. Als het helemaal vloeibaar is geworden laat je het nog even kleuren (niet te donker) en dan doe je er de appelblokjes bij. Blijven roeren nu. Je ziet dat de karamel hard wordt en in stukjes breekt omdat de appeltjes koud zijn. Zie foto beneden. Het blijft ook hier en daar op de bodem vastzitten. Geeft niks, lost vanzelf weer op straks. Blijven roeren en we doen er een scheut water bij. Niet teveel want er komt ook sap uit de appeltjes. Nu de kaneel erdoor en nog altijd blijven roeren.
Als alles goed doorgeroerd is duwen we de brokjes karamel onder de appeltjes, schrapen de lepel schoon met een mesje en dan deksel op de pan. Laat maar zachtjes pruttelen.
En ja, af en toe roeren natuurlijk. Na een kwartiertje het deksel van de pan zodat het een beetje kan inkoken want als het goed is hebben de appeltjes wel wat sap losgelaten. Mijn appeltjes hebben in totaal 25/30 minuten geprutteld. Al roerend natuurlijk. Laatste vijf minuten doe je de aangemaakte maizena erbij, doorroeren en dan zie je de karamel-kaneelsaus lekker dik worden.
Wij aten ze warm op vanillevla. Binnenkort ga ik ze nog een keer maken maar dan doe ik ze in bladerdeegbakjes, slagroom erop en presenteer ze als gebakje. Of over een pannenkoek? Nee, doe maar met een bol roomijs!

p.s. Overigens ontgaat mijzelf ook het nut van die eetlepel boter aan het begin. Volgens mij kun je die gewoon weglaten. Maar ja, als je nou toch iets lekkers maakt, doe het dan maar gelijk goed. Had ik al gezegd dat je moet blijven roeren?

Zo zien de appeltjes eruit met de brokken karamel.