Rumkoekjes met rumglazuur. Of whiskeykoekjes met whiskeyglazuur. Of amarettokoekjes met …… inderdaad. Een recept uit het boek Tarte Tatin van Ginette Mathiot. Nu doet Ginette geen glazuur op de koekjes dus dat is dan weer mijn bedenksel. Maar verder zijn het helemaal haar koekjes. Al vergeet ze erbij te vermelden dat je in plaats van rum ook whiskey of amaretto kunt kiezen.
Het koekje is te simpel voor woorden. De mijne hadden iets lichter gemogen aan de onderkant maar dat komt omdat mijn oven iets te hoog stond. Goede reden om ze snel nog eens te maken. We maken een koektrommel vol en dat doen we alsvolgt:
Oven op 180 graden. Bakpapier op de bakplaat.
Klop een ei los met 2 eetlepels rum en meng er 125 gram fijne kristalsuiker door. Dan doen we er 100 gram zachte boter door en 150 gram bloem. Klaar! Oh nee, nog even bakken. Kleine balletjes deeg (formaat stuiter) gaan op de bakplaat met voldoende ruimte ertussen (5 cm) en we bakken de koekjes in 15 minuten goudbruin.
Glazuur maken we van dezelfde drank die we in de koekjes hebben gebruikt en uiteraard met poedersuiker. Begin met een half kopje poedersuiker en doe er eetlepel voor eetlepel de drank bij. Maak het vooral niet te dun. Zoals je op de foto ziet ben ik niet zo’n ster in het netjes aanbrengen van glazuur. Ik rotzooi maar wat aan. Als je de kunst verstaat om mooie ronde koekjes te bakken met heel keurig glazuur en je zou dat versieren met zilveren of gouden koekjesversierspul dan heb je toch een geweldig feestdagenkoekje.
Het prachtige boek Tarte Tatin van Ginette Mathiot is er nu in een zeer betaalbare uitgave. De vorige uitgave uit 2014 is peperduur en vaak alleen nog tweedehands verkrijgbaar. Dus wie dit boek voor een zeer mooie prijs wil hebben moet nu zijn slag slaan. Lees mijn recensie over dit boek hier.
Wat een heerlijke koekjes lijken mij dat. Die ga ik zeker snel eens maken.
Lekker en misschien ga ik dat morgen wel maken.
We reizen regelmatig naar huis van vriend in Frankrijk en komen dan door het plaatsje la Ferté St Aubin waar we ook het bordje bij Hotel Tatin zien dat de taart daar is “uitgevonden”. Ik ben nog steeds van plan er eens een “echte” te kopen.
Zelf maken doe ik wel eens want in Frankrijk is het deeg al in ronde vorm te koop en goedkoop ook.
Ook kocht ik daar een koekenpan die in de oven kan.