Geen vrolijk boek. Maar soms is het nodig om ook eens een niet zo vrolijk boek te lezen. Belangrijk zelfs. De consument kan niet voldoende geïnformeerd worden over wat er allemaal speelt in de voedselindustrie en daaromheen. In Nederland raken ieder jaar meer dan 60.000 mensen besmet met salmonella. Op driekwart van ons kippenvlees is de resistente ESBL-bacterie aangetroffen. Is ons eten wel zo veilig als fabrikanten en ministers beweren? Dat zijn toch cijfers waar niet mee te spotten valt? En wie houdt daar de vinger aan de pols?
Marcel van Silfhout analyseert in dit boek een aantal recente voedselaffaires. Salmonella (o.a. die zalm, weet je nog?), vogelgriep, paardenvlees, varkenspest, Q-koorts en nog veel meer. Hij trekt de zeer verontrustende conclusie dat de Nederlandse Voedsel en- Warenautoriteit (NVWA) niets meer voorstelt. Compleet kapotbezuinigd.Voor dit boek werden meer dan honderd betrokkenen geïnterviewd, van voormalige voedselinspecteurs en slachthuisdirecteuren tot gedupeerde boeren en oud-ministers en staatssecretarissen.
Ook maakt hij ons deelgenoot van Internationale voedselorganisaties die in opkomst zijn. Europa zal het stokje moeten overnemen. Doen ze dat? Kunnen ze dat wel? We lezen er alles over in dit boek. Het kan niet zo zijn dat we ons niet verdiepen in het voedsel dat we iedere dag weer op tafel zetten. En al helemaal belangrijk om te blijven volgen wat “Haagse Haantjes” of voedsellaboratoria of controlerende instanties wel of niet doen. Het hoofdstuk “De infectiebom” dreunt nog na in mijn hoofd.
Geen droge opsomming van feiten en cijfers maar een boek dat leest als een trein. Nou ja, laat dat ook maar over aan Marcel van Silfhout om van zo’n onderwerp een zeer lezenswaardig boek te maken.
Wie zijn reiskookboek Kookkaravaan, smaakroute door Marokko (kookboek van het jaar 2011) kent weet al genoeg.
Onder de cover op de website van uitgeverij Oostenwind kun je een paar pagina’s van dit boek inzien. Of een Gratis leesproef aanvragen.
